موقع خوندن بیست صفحه‌ی آخر، توی ذهنم دیوانه‌وار قهقهه می‌زدم؛ نه از تمسخر، بلکه از لذتی تاریک و تکان‌دهنده!

نیم امتیازی که کم کردم به خاطر این بود که گاهی لفاظی‌های طولانی نویسنده برای من طاقت‌فرسا می‌شد؛ البته در فرمی که انتخاب شده بود این یه اشکال محسوب نمیشه و صرفا سلیقه من این عبارت‌پردازی‌های عریض و طویل رو نپسندید.
چیز دیگه‌ای که بتونه به عنوان "اشکال" داشته باشه به ذهنم نرسید.