یادداشت حبیب

        از زمانی که شروع به خواندن کتاب میکنی ، همراه یک درام تشدید شونده میشوی که یقه ات را رها نمیکند و خیلی جاها دلت برای خیلی ها میسوزد مثل هیام ، بسام ، فادیه ، زهرا ، و دانیال .
هر کدام به یک نحوی دچار احساسات درونی خود هستند ولی وقت نشستن و گریه کردن ندارند .
نقطه قوت این کتاب خانم بلنددوست، تشریح حالات و روحیات و احوالات شخصیت هاست ولی گاها بعضی مسائل خیلی تکراری میشود مثل قهوه ، درد و زخم های فادیه ، صحبت های فادیه و هیام و اریحا ...
اما در طول داستان خط سیر با شیبی یکنواخت پیش میرود و غم پنهانش کم کم زیر پوستت جا میگیرد .