توی این کتاب با پسر نوجوانی به نام دیوید همراه می‌شیم که در حالی که توی قطار انتظار رسیدن به مقصد رو می‌کشه از خاطرات و تجربیاتش تا به اون لحظه می‌گه؛ از جنگ، فقر، فساد، تعصب‌های مذهبی، قضاوت‌های نابه‌جا، تبعیض، اندوه، عشق و ...
جالب این که جان کندی تول این کتاب رو وقتی نوجوان بوده نوشته و به نظرم دغدغه‌های خیلی قشنگی توی ذهنش بوده که ارزش خوندن داشت :)
پیشنهاد: اگه از داستان‌هایی که از زبان نوجوانان روایت می‌شه خوشتون بیاد می‌تونین "ناطور دشت" از جی‌دی سلینجر رو هم بخونید.