خواندن زندگی  شهدا همیشه برای من جذاب بوده ولی جذابیت کتاب منتصر برای من برمی‌گردد به متفاوت بودن ملیت این شهید بزرگوار که از شهدای کشور لبنان است.
دوست داشتم با سبک زندگی و فرهنگ و نوعِ نگاهش آشنا شوم، مخصوصا با آن لبخند دوست‌داشتنی و آرامش‌بخشی که در عکسی که روی جلد دارد انگار که آدم را دعوت به خواندن و آشنایی می‌کند.
شهید محمدحسین جونی از شهدای مدافع حرم و اهل لبنان است که شاید خیلی قصه‌ زندگی‌اش متفاوت نباشد ولی به نظرم همین‌که در اوج جوانی راه شهادت را انتخاب کرده است یعنی خیلی هم آدم معمولی نبوده.
بعد از خواندن کتاب به سراغ مستند (رفیق راه) هم رفتم که در مورد همین شهید ساخته شده و ناگفته‌های کتاب را کامل می‌کند.

اما مهم‌ترین نکته ای که بعد از خواندنش فهمیدم این بود که اصلا فرقی نمی‌کند شهدا از کجای این عالم خاکی باشند،مرام و مسلک‌شان یکی‌ست و انگار گِل همه شهدا را از یک خاک سرشته‌اند و همین است که وقتی به کسی می‌گویند شهید دیگر ملیت مطرح نیست و این مرام و مسلکش است که موضوعیت دارد.