یادداشت مجتبی شاهسون

        کتاب: جنگ ها و بدن ها (نشانه تن در فرهنگ و سینمای پساجنگ ژاپن 1945-1965)
نویسنده: نغمه ثمینی
نشر نی
 کتاب جنگ‌ها و بدن‌ها، حاصل مطالعه عمیق نغمه ثمینی بر روی نشانه‌های بدن در فرهنگ و سینمای پس از جنگ جهانی دوم ژاپن است. بدن، دغدغه اصلی نغمه ثمینی، به عنوان یک ابژه کاملا ژاپنی مورد بررسی قرار می‌گیرد و ابتدایی ترین گام را از تعریف بدن در این فرهنگ آغاز می‌کند. ابتدا بدن ژاپنی پیش از جنگ جهانی دوم تعریف می‌گرد که با سه لغت مختلف در زبان ژاپنی ادا شده است. هر سه لغت، بدن را به مثابه امری غیرمادی تعریف می‌کنند. بدن پیش از جنگ جهانی دوم در ژاپن، پدیده‌ای فرامادی، بدون گوشت و استخوان، پدیده‌ای رمزآلود و مبهم که نیازی به رابطه جنسی ندارد مگر در زمانی که شاعرانه به آن نگاه می‌شود. اما پس از جنگ جهانی دوم، لغت دیگری نیز در تعریف بدن به کار گرفته می‌شود که آشکارا مفهومی مادی را به همراه دارد و بدن را به مثابه یک امر مادی و شاید بتوان گفت نیازمند (از حیث نیاز جنسی و تغذیه) که درد را احساس می‌کند، تعریف می‌کند. 
نغمه ثمینی، به خوبی فرهنگ پساجنگ ژاپن را واکاوی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه جنگ بر بدن‌های ژاپنی تاثیر گذاشته و آن را از عرش، به فرش کشیده است. جنگ جهانی که شکست سنگین ژاپن را در برداشت، هر امر مقدس دیگری را نیز در فرهنگ ژاپن تخریب کرد و واقعیت مادی و پست امور را به ژاپنی‌ها نشان داد. این امر بخصوص درارتباط با بدن زنانه دیده می‌شود و جنگ بیشترین تاثیر خود را بر بدن زنان گذاشته بود. این مسئله، به سینمای ژاپن نیز راه یافت. نویسنده در این جا نشان می‌دهد که چگونه سینمای ژاپن بدن‌های فروریخته، شکست خورده و آماده‌ی گناه را که در اثر فقر و جنگ بدین وضعیت کشانده شده است، به تصویر می‌کشند. بخصوص در زمانی که این بدن‌ها متعلق به زنان باشند و قدرت شهوت و گناه با آن همراه باشد.