ما به طور عام به مجالس عزای اهل بیت می‌گیم مجلس روضه. به طور عام هم به اون ذکر مصیبتی میگیم رضه که مداح و منبری با زبان محاوره و همراه با گریه بخشی از مصیبت‌های اهل بیت رو ذکر می‌کنند. مخصوصاً زمان شهادت یا زمان عزای اهل بیت بر مصیبت فراق.
اما مجلس عزا از اول اسمش روضه نبوده.
یه کتابی تألیف میشه به نام روضه‌ الشهدا که درباره قیام و شهادت امام حسین(ع) بود. از اون به بعد مادحین و وعاظ از روی اون کتاب ذکر مصیبت می‌خوندن تا اینکه اسم این مجالس شد روضه‌خوانی.
اما گویا اون کتاب کمی تحریف داشته.
فلذا  لازم بوده که یه پالایشی بشه.
این کتاب گزیده اون کتاب اولیه. بر اساس اسناد و مدارک و کتاب‌های معتبر روایاتی که اعتبار نداشتن از این کتاب حذف شده. ولی نثر کتاب همونیه که بوده. مولف یا بهتر بگیم محقق به نثر کتاب دست نزده.