یادداشت نعیمک

        دومین کتاب بعد از «خسرو و شیرین». واقعاً اعجاب‌برانگیز و جالب است که داستانی را بتوانی با شعر این قدر دقیق و باحال بنویسی. گه‌گاه موقع خواندن دوباره یک بیت‌هایی را مرور می‌کردم که ببینم چه‌جوری توانسته این داستان را در این چند خط (بیت) تعریف کند. ماجرا قصۀ بهرام گور است اما نه به شکل تاریخی بلکه آن چیزی که نظامی می‌خواسته برداشت کند و او فقط شخصیتی است تا روایتش را بیان کند. مهم‌ترین بخش داستان هفت‌پیکر است. ماجرا چیست؟ بهرام ساختمانی می‌سازد که هفت شکل مختلف و هفت رنگ مختلف دارد و هفت همسر در هر خانه هست. هر شب در بستر یکی از این زنان داستانی را می‌شنود که با همان رنگ مربوط است و نقش مهمی در داستان دارد. این داستان در داستان بودن یکی از جذاب‌های کتاب است که ما هم هر شب با قصۀ تازه‌ای روبرو می‌شویم و با اینکه ساده و قدیمی هستند به شخصه می‌خواستم بدانم انتهایش چه می‌شود. 
کتاب ساده‌ای است و من روان‌تر از خسرو و شیرین خواندم و وجه قصه‌گو بودنش هم شاید بی‌تاثیر نبوده.