یادداشت سیده زینب موسوی
بینتی یه سهگانه است که میشه تو دستهٔ علمی تخیلی و بعضاً تا حدی فانتزی قرارش داد. با وجود سهگانه بودن خیلی کوتاهه و ترجمهٔ فارسیش روی هم ۴۰۰ صفحه بیشتر نیست. من این کتابو در راستای اینکه از فرهنگهایی غیر از فرهنگ اروپایی و آمریکایی بخونم شروع کردم. نویسندهٔ کتاب نیجریهای-آمریکاییه (متولد شده از پدر و مادر نیجریهای که مهاجرت کردن به آمریکا) و شخصیت اصلی هم یه دختر آفریقایی سیاهپوسته با فرهنگ خاص قبیلههای آفریقا. داستان یه دختر نابغه و شجاع رو تصویر میکنه که دلش میخواد بیشتر یاد بگیره و بدونه ولی در عین حال به فرهنگ و آداب و رسوم آبا و اجدادیش بسیار پایبنده. در واقع، کتاب داستان رشد و پذیرفتن تغییر در عین ریشه داشتن در سنتهای کهنه. این فضا در مجموع فضای جالبیه ولی به نظرم اصولا سنتهایی که تصویر میشه واقعا خرافاتی هستن، آیا حفظ کردن ریشهها به معنی پایبندی به سنتهای هرچند غیرمنطقیه؟ و اصلا چطور جامعهای که از لحاظ فناورانه اینقدر پیشرفتهست هنوز میتونه به چنین سنتهایی پایبند باشه؟ به نظرم جنبههای علمی کتاب چندان قوی نبود. اینجا با بیگانههای عجیب و غریب و فناوریهای عجیبتر و قابلیتهای خاص شخصیتهای اصلی مواجه میشیم ولی توضیح چندانی در مورد این فناوریها و منطق پشت این قابلیتها داده نمیشه. طوری که بخشهایی از کتاب به نظرم بیشتر تو سبک فانتزی جا میگیره تا سبک علمی تخیلی. این سهگانه جزو کتابای موردعلاقهم نیست ولی به هر حال خوندنش تجربهٔ جدیدی بود، مخصوصا با توجه به فرهنگ بسیار متفاوت شخصیتهای اصلی کتاب. https://taaghche.com/book/92695
5
(0/1000)
نظرات
من جلد اول میراث اوریشا رو خوندم و دوست داشتم، ولی از جلد دومش به شدت بدم اومد و تا ۳۳ درصد بیشتر نتونستم ادامه بدم... خشم اژدهایان رو نخوندم ولی 🤔
1
اون رو فکر کنم راما کتاب ترجمه کرده،ترجمه سعید سیمرغ هم ترجمه خوبی تا اونجایی که میدونم بدون سانسور هم هست. @szm_books
1
مُحیصا
1402/10/03
0