یادداشت

        ۵/۵

با اینکه یه عالمه اتفاق افتاده تا اینجا ولی حس میکنم داستان تازه داره شروع میشه، اصلا هیجانش عالیه‌...

یکی از ویژگی هایی که خیلی دوست دارم اینه که با اینکه تمام شخصیتا توی همه کتابا هستن اما تمرکز هر کتاب بیشتر روی یه شخصیت متمایل میشه‌. کتاب اول، گنسی. کتاب دوم هم رونان. 

قلب آدم میره واسه همه ی شخصیتا، مخصوصا رونان. اصلا تا اون تیکه ی آخر روحش هم ضربه دیده و تازه تو این کتاب باهاش آشنا میشیم. فضاسازی همچنان عالی. سبک نوشتاری کاملا درخور داستان. شخصیتا پر از پیچیدگی و مشکلات و معضلات خودشون، در حدی که واقعا انسانن، نه صرفا چند تا شخصیت که اینور و اونور میرن و یه کارایی انجام میدن. شخصیتی مثل اَدِم که درگیری هاش فوق العاده عمیقن و باید با وجود خودش صلح برقرار کنه که بدونه دنبال چیه و چی میخواد. بلو که واقعا دلش نمیخواد کسی رو ناراحت کنه ولی شاید چاره دیگه ای نداشته. و خانواده بلو که خیلی چیزا رو میدونن و میفهمن و باید با این موضوع هم کنار بیان.

بی صبرانه منتظرم ببینم تو کتاب بعدی چی میشه.