یادداشت آروشا دهقان

                کتاب کلا افت کرده. گره‌های داستان تقریبا صفر شده و آدم انتظار حل شدن هیچ موضوعی رو نمی‌کشه. همه چیز خیلی معمولی داره اتفاق می‌افته و اگر هم گرهی باشه، باز شدنش فقط چند پاراگراف یا نهایتا چند صفحه طول می‌کشه.
روابط آنت با همه‌ی مردها، روابط مارک با دوستانش و شخصیت کاری سیلوی هم دیگه خیلی تکراری شده. انگار همه‌ش یک چیزه.☹
برای من دیگه اون جذابیت جلد یک رو نداره. تنها به دو دلیل دارم ادامه‌ش میدم؛ اول این که جان شیفته رو با گروه همخوانی می‌خوانم و اینجوری زجرش کمتره و دوم مرض تا آخر خواندن کتاب‌ها حتی اگر آزاردهنده باشند.