یادداشت شیوا نیک سرشت

        پشت صحنه اولین کتابی بود که از بنفشه حجازی خواندم می توان گفت هم کتاب خوبی بود هم بد. 
نویسنده با بار اطلاعاتی زیادی این کتاب را نوشته و دغدغه‌های بسیاری در سر دارد اما نمی‌داند چه‌طور آن‌ها را بیان کند و با آوردن بی‌جای شخصیت‌های مختلف و از بین برد بی خودی آن‌ها چیز‌های که می‌خواهد بگوید را پیچیده‌تر می‌کند و استفاده از کلیشه‌های اجتماعی سطح کتاب را پایین آورده است. 
داستان در مورد زنی تنهاست که کارگردان تئاتر هست و در پیچ و خم به اجرا رفتن تئاترش مانده از طرف دیگر این تئاتر عاشقانه شعله‌های عشق قدیمی و جدیدش را در دلش سوزان‌تر کرده. 
از نظر من کتاب رابطه‌ی علت معلولی ضعیفی دارد و آنچنان که باید نیست هر چند که پتانسیل عالی بودن را دارد.