رسول مولتان
حضرت روح الله قیام کردند و انقلاب را جهانی. انقلابی که هنوز هستند در میانش ابابیلی از تتمه و باقی ماندهی همان رضا قلدرها و پری بلنده ها که سنگ اندازیشان برای این کشور است و دم تکان دادن هایشان برای آن طرف.
در این انقلاب بودند افرادی که نقش حروف والی را ایفا میکردند، به چشم می آمدند اما به کار نه. هنوز هم هستند...
در این میان نیز هستند افرادی که نه در جلوت بلکه در خلوت این انقلاب نو پای خمینی را گسترش میدهند. این انقلاب شیعی!
«سردار فرهنگِ» ما از آن جنس بود که در هندوستان و مولتانِ پاکستان در خانهی فرهنگ جمهوری اسلامی هدفش گسترش انقلاب و دفاع از شیعیان مظلوم در برابر وهابی های جبار بود.
در آخر نیز با صدای «ای خدا! بابامو کشتن» بانگ رحیل بازگشت به ایران به گوش همسرش رسید و برگشتند. اما تنها و بدون بابا.
سردار فرهنگی ایران، سید محمد علی رحیمی را وهابی های دست نشاندهی آمریکا و اسرائیل ترور کرده و به شهادت میرسانند. شهیدی که تمام دغدغهاش انقلاب و اسلام شیعی بود. از سرلوحههای جهادش وحدت میان شیعه و سنی دیده می شود و همین وحدت خاری در چشم دشمنان شد.
شهید «صدر زاده» و شهید «رحیمی» چقدر در خستگی ناپذیری در احیای نام انقلاب شبیه به هم بودند.
این کتاب برای دوستانی که علاقهمند هستند بدانند هر کاری، کار فرهنگی نیست و کار فرهنگی باید چه شاخصههایی در بلند مدت داشته باشد توصیه می شود.