تیتا رو درک می‌کردم. با توقع «چون تو دختری باید این کارها رو بکنی و اون کارها رو نکنی» زندگی کردن رو درک می‌کردم. 
سرکشی رو درک می‌کردم. اطاعت رو درک می‌کردم. فرار کردن رو درک می‌کردم. از دست دادن رو درک می‌کردم...
برای همین این کتاب رو خیلی خیلی خیلی خیلی دوست داشتم.

+ تنها چیزی که درک نکردم این بود که چرا توی چاپ نهم کتاب، باز هم این همه غلط تایپی و ویرایشی داشت؟!