یادداشت پیمان قیصری

                اولین چیزی که در مورد این کتاب دوست دارم بگم اینه که اگر من نویسنده‌ی این کتاب بودم (حالا که نیستی!) اسم کتاب رو قطعا ذوب شده نمیذاشتم، پس چی؟ احتمالا غریق... به نظرم این اسم هم مفهوم ذوب شدن مد نظر نویسنده رو به آدم میده و هم اون شکنجه‌های داخل زندان رو تصویر می‌کنه. داستان کتاب در مورد معلم و نویسنده‌ای هست که دستگیر شده در حالی که از چیزی خبر نداره، بی دلیل گرفتار شده و به خاطر شکنجه‌ها مجبور میشه داستان سازی کنه و اعترافات ساختگی بکنه و در نهایت در اعترافات خودش غرق میشه. به نظر شخصی این کتاب تا حدودی برای عباس معروفی ضعیفه مخصوصا که یه جاهایی به نظر میاد که نکات اشتباهی در مورد زمان وقوع اتفاقات توی کتاب هست که بگذریم اما میشه گفت از خیلی چیزا بی اطلاع بوده که همه 
میدونن ولی اینطوری لطیف نوشته؟ بیاید از این یکی نگذریم و ستاره‌ها رو کم بدیم.ه

پ.ن: میخواستم دو ستاره بدم، ولی چون ما انسانها نسبت به اهالی عالم مردگان دل رحم تریم، سه میدم.ه