در ابتدای کتاب هم جذابیت داشت و هم دافعه جوری که هم میخواستم بخونم هم حوصله‌م یکم سر می‌رفت، هر چی جلوتر می‌رفت و ما با شخصیت‌های داستان آشناتر میشدیم داستان روان‌تر می‌شد. دو بخش آخر کتاب بخش‌های مورد علاقه من هستن. چون اون لب مطلب رو تو اونا میگه و کیف میکنی. 
شخصیتای مورد علاقه‌‌م تارو، گران و دکتر ریو بودن‌. تارو اون شخصیت بچه مثبتی بود که دنبال پیدا کردن راه زندگی بود، گران اونی بود که هدف خاصی تو زندگی نداره ولی دلشم نمیخواد زندگیش هرتکی بگذره و ریو اون ناظر به کل بود که احساساتشو به خوبی کنترل می‌کرد.

پ‌ن: متشکر از دوست عزیزم که خفتش کردم برام طاعون بگیره.