وقتی این کتاب رو میخوندم صدای مرتضی تهرانی با اون لهجه‌ی« تِرون»یش تو گوشم بود،کتاب ،جالب و شیرین هست و گاها اصطلاحاتی میبینیم که شاید تهرونیای این زمونه نشنیده باشن مگر درفیلمای قدیمی.
اصطلاحاتی مثل بابا شمل(معادل بزن بهادر منتها لوطیش)
قازورات(به درد نخور)،ننه دوغ مال(زن شلخته)
ملا یَزقَل(حرام خور نزول خور)در کل کتاب شیرینی است و شمارو به حال و هوایی شبیه فیلم قیصر...