یادداشت نرگس عمویی نرگس عمویی 1403/8/20 و هر روز صبح راه خانه دورتر و دورتر می شود فردریک بکمن 4.1 62 کاش انقدر کوتاه نبود. امّا حس و حال کتاب، آرامش و ترس لحظات ، آدمو می‌گرفت کاملاً. کوتاه بود و عجیب. فضاسازیش عالی و واقعاً هوشمندانه بود. بعضی جملاتش، بد به دل می‌نشستن و انگار روح داشتن و زنده بودن. 0 0 (0/1000) نظراتتاکنون نظری ثبت نشده است.
