یادداشت فاطمه خوران🇮🇷🇵🇸

        نظرات در مورد بنیاد آسیموف کلا دو دسته اس:
۱. کسایی که این مجموعه رو دوست ندارن و حوصله سربر میدوننش
۲. کسایی که عاشقشن و شیفته و مریدش شدن
خوشبختانه من جز دسته دومم البته نه اینکه شیفته شده باشم ولی واقعا خوشم اومد ازش
داستان بنیاد واقعا خاص بود چون شخصیت ها با خلاقیتی مثال زدنی مشکلاتی در حد تسخیر یه سیاره رو حل و فصل می‌کردن بدون اینکه جنگی اتفاق بیفته
من هر بار منتظر یه اتفاق خیلی ضربتی و خشن بودم ولی هر بار آسیموف نشون میداد که راه های خیلی بهتری وجود داره
آسیموف تو خلق شخصیت های باهوش و متهور خیلی ماهر بوده هر چند شخصیت ها همه از دم مرد بودن و نقش زنان تقریبا صفر بود
با اینکه به راه حل های خلاقانه آسیموف عادت کرده بودم ولی یکم انتظار هیجان حداقل تو آخر این ماجرا رو داشتم ولی خب مثل اینکه آسیموف تصمیم گرفته بوده بحران های بنیاد به آروم ترین و بی زد و خوردترین شکل ممکن حل و فصل کنه

پ.ن¹: آسیموف این داستان با این عظمت رو فقط بخاطر اینکه ناشرش رو که برای داستان جدید خفتش کرده بوده از سرش باز کنه طرح کرده یعنی داشته می‌رفته دفتر ناشر و هیچ داستانی آماده نکرده بوده که یهو میگه خب یه امپراطوری میسازم با کلی کهکشان و میگم قراره نابود شه تمام😂
پ.ن²: هنوزم برام سواله روانشناسی چه ربطی به مسائل بحران اول داشت؟ چطور یه روانشناس میتونست نقشه اینا رو بفهمه و خراب کنه؟