با وجود اینکه داستان‌ها و روایت‌های حداکثر یک صفحه‌ای این کتاب رو می‌شد سریع خوند، من کتاب رو آروم خوندم و شاید چند ماهی دستم بود!
برخی روایت‌هاش برام جذاب بودن و بعضی نه. بعضی‌هاش نسخه‌ی دیگه‌ای از داستان و روایت‌هایی بودن که تو فرهنگ و حتی دین خودمون هم داریم. بعضیاشونم چیزهای جدید و مفیدی برای یاد گرفتن و تو ذهن موندن داشتن.
اما از همه جالب‌تر اسمی بود که نویسنده برای خودش انتخاب کرده بود و توی بعضی روایت‌ها با اون به خودش ارجاع می‌داد: «سرگردان». سرگردانی که دنبال حقیقته.