یادداشت محسن خیابانی

                از آثار مهم ادبیات ایتالیا که در عین تعریف داستانی جذاب، تن به تفسیرهای گوناگون هم می‌دهد. «بیابان تاتارها» یکی از آن پایان‌های به‌یادماندنی را دارد که تا مدت‌ها ذهنتان را مشغول می‌کند. کتاب در برخی فرازهایش، اثر برجسته‌ی دیگری (مرگ ایوان ایلیچ) را به خاطر می‌آورند. «بیابان تاتارها» تلخ است اما تلخیش آمیخته به نوعی شیرینی است. شیرینی مواجهه با یک اثر درست و درمان که ترجمه‌ی خیلی خوبی دارد.