یادداشت هانیه عدالتی

        نوجوان بودم که خواندم، از بین کتابخانه پدر، توجهم را جلب کرد.
از آن زمان ابوذر در نظرم انسان بزرگی شد. عاشقی که تمام زندگی اش را روی سکویی روبروی مسجد گذاشت تا هر روز بتواند معشوقش که پیامبر ص بود را ببیند.