آبنبات هل‌دار🍬🍭
به خاطر دارم زمانی در فهرست کتاب‌هایی که می‌خواستیم همخوانی کنیم من اصرار داشتم اثری در گونۀ طنز هم بخوانیم تا طعم تلخ درام موجود در بیشتر رمان‌های مطرح را قابل تحمل کند. به‌جز یک اثر خارجی به عنوان دیگری برنخوردیم و کتاب‌های داوود امیریان هم مناسب ردۀ سنی اعضا نبود.
چرخ دوار روزگار برای سالیانی به حرکت درآمد تا اینکه یکی از دوستان با‌فضیلت این کتاب را پیشنهاد کرد. در شرایطی نابسامان و با حالی نزار و در سرمای خطه‌ای کویری از صمیمیت و طنز این اثر گرما گرفتم. 
از این کتاب بسیار گفته‌اند لذا سخن به بیان گلایه‌ای از سر دلسوزی کوتاه می‌کنم. میزان شوخ‌طبعی داستان پس از خواندن ۲۰۰ صفحه کاسته می‌شود و تا پایان کتاب (۴۱۱ صفحه) می‌بایست حوصله را نیز چاشنی حس کنجکاوی کرد. به هر‌حال از خواندنش نادم نیستم.
پ: لطفاً در بخش نظرات بگویید سایر آبنبات‌های آقای صدقی خوردنی هستند یا خیر؟😊

آذر ۱۴۰۲
سید علی مرعشی
https://eitaa.com/marashi_books