اولین کتاب تألیفی در زمینه عرفان که منسجم و حقیقتاً آموزنده بود. کتاب در واقع پیگیری یکی از تمثیل‌های معروف عالم عرفان و تصوف از آغاز طرح آن نزد بازیدید بسطامی تا نجم الدین دایه است؛ که همان تمثیل ساحل و دریاست. ساحل در اینجا با لحاظ کردن تمام تعبیرات همان علوم متعارفه است (از علوم فقهی و اوصاف و صفات الهی و علم توحید گرفته تا علوم طبیعی و حتی فلسفی) و دریا، بطن‌های عمیق و ژرف عالم معنا که سالک، از بیابان‌ها سلوک خود را شروع می‌کند، به ساحل می‌رسد، تن به دریا میزند و تا لجّه آن می‌رود و در نهایت مشتاقانه غرق می‌شود تا به هلاکت که همان مرتبه فنای‌فی‌الله است برسد. ظرافت‌های این سیروسلوک در نزدیک به 5 قرن تاریخ عرفان بسیار جذاب و پرنکته است و کتاب، متن بسیار منسجم و تحقیقی است که در این غلغله‌ی آرای عرفانی، بسیار روشنگر است.