اولین کتاب تألیفی در زمینه عرفان که منسجم و حقیقتاً آموزنده بود. کتاب در واقع پیگیری یکی از تمثیل‌های معروف عالم عرفان و تصوف از آغاز طرح آن نزد بازیدید بسطامی تا نجم الدین دایه است؛ که همان تمثیل ساحل و دریاست. ساحل در اینجا با لحاظ کردن تمام تعبیرات همان علوم متعارفه است (از علوم فقهی و اوصاف و صفات الهی و علم توحید گرفته تا علوم طبیعی و حتی فلسفی) و دریا، بطن‌های عمیق و ژرف عالم معنا که سالک، از بیابان‌ها سلوک خود را شروع می‌کند، به ساحل می‌رسد، تن به دریا میزند و تا لجّه آن می‌رود و در نهایت مشتاقانه غرق می‌شود تا به هلاکت که همان مرتبه فنای‌فی‌الله است برسد. ظرافت‌های این سیروسلوک در نزدیک به 5 قرن تاریخ عرفان بسیار جذاب و پرنکته است و کتاب، متن بسیار منسجم و تحقیقی است که در این غلغله‌ی آرای عرفانی، بسیار روشنگر است.
          

            دریای معرفت، پژوهشی درباره یکی از پربسامدترین تمثیل‌های عرفانی و سیر تاریخی آن در آثار عرفانی از قرن سوم تا هفتم یعنی «تمثیل دریای معرفت» است. 
توان علمی استاد نصرالله پورجوادی کاملاً روشن است که در این موضوع جزیی با تسلط بر آثار عرفانی، بحث را به خوبی اداره و تحلیل و گزارش. کرده‌اند.