یادداشت احمد رضائیان

                سال ۹۳ چاپ دوم بود، همان موقع یکی از دوستان مشهدی به من معرفی کرد؛ آن موقع نه حوصله این حجم از مطالعه را داشتم و نه احساسِ عطشی برای «اندیشه اسلامی»، این شد که تا سال ۹۵ سراغش نرفتم!
بهار ۹۵ بالاخره خواندمش؛ خواندن که نه، نیوشیدم، جرعه جرعه سر کشیدم، کلمه کلمه مزه کردم!
بعد از مطالعه تا همین امروز دو حسرت برای این کتاب دارم:
اول اینکه چرا دو سالی خواندنش را به تعویق انداختم؟!
و دوم اینکه چرا خیلی‌ها هنوز خواندنش را به تعویق می‌اندازند؟!
.
یک تکه‌ای از این کتاب همیشه در ذهنم ماندگار است، رهبری می‌فرمایند: «در نگاه الهی ما بن‌بست نداریم، همه بن‌بست ها به اذنِ خدا بن‌باز است!»
عالی بود این جمله...