یادداشت فاطمه سادات رضادوست

        دختری که ماه را نوشید...
۸ یا ۹ سالگی کمی از آن را خواندم و هیچی نفهمیدم و گذاشتمش کنار😅
آن موقع این کتاب و پاستیل های بنفش خیلی معروف شده بود
تابستان سال پیش دوباره شروعش کردم.
کتاب گیج کننده و در عین حال عجیب با حال و هوای غمگینی بود.
داستان جذابی داشت
شب ها برای خواندنش بیدار می ماندم
شاید به خاطر این که می خواستم تمامش کنم، شاید هم به خاطر این که می خواستم ببینم تهش چی می شود.
اگر این ژانر رو دوست دارید بخونید حتما
من امتیازم رو با توجه به علایق خودم دادم.