یادداشت روژان صادقی

        در پی آشنایی با دوست عکاسی و در نتیجه یاد گرفتن بیشتر راجع به هم عکسهای خودش و هم به طورکلی تصویر, تو لیست کتاب هایی که باید یه روزی بخونمشون برخوردم به این کتاب. 
کتابی که طبق نقد ها و خلاصه هایی که ازش تو "گود ریدز" خونده بودم در مورد عکاسی بود. و به نظر میومد همه تو یه مرد راجع بهش اتفاق نظر داشتن : اینکه نویسنده زاویه دید کاملا متفاوتی رو به نمایش گذاشته
کتاب و با این انتظار شروع کردم به خوندن که وقتی از یه کتاب زیاد تعریف میشنوم معمولا خیلی ازش خوشم نمیاد ولی کاملا خلافش رو بهم ثابت کرد.
کتابی که تو دو ساعت تموم میشه و بعد این دو ساعت به غیر از لذت چیزی براتون باقی نمیذاره. دیدی کاملا نو نسبت به مسائل روزمره که خیلی ساده ازشون میگذریم ولی برای خیلی از عکاس ها یه جور سوژه ناب محسوب میشن. 
خودم از فصلی که راجع به سکوت حرف زده بود به شدت خوشم اومد و مطمعنم تا مدت ها برمیگردم و اون فصل و دوباره و دوباره میخونم!!
برای منی که تازه میخواستم راجع به عکاسی و تصویر یکم اطلاعات کسب کنم به شدت کتاب هیجان انگیز و کمک کننده ای بود از این نظر که دید بدی که نسبت به عکاسی داشتم تا حد خوبی از بین رفت
 ولی مطمعنم برای افراد دیگه هم که حالا خیلی دنبال عکاسی نیستن هم بسیار لذت بهش خواهد بود و مثل من کتاب و جملاتش تا مدت ها باهاشون میمونه.