یادداشت نرگس
1403/1/19
3.6
8
خب باید بگم این یک کتاب مرجعه! چون یاد گرفتم اما فراموش کردم😂🤝🏻. ۱۴ بخش داره و به ترتیب به موضوعات زیر میپردازه: ادبیات داستانی، داستان یا روایت خلاقه، پیرنگ یا الگوی حادثه، شخصیت و شخصیتپردازی، حقیقتمانندی داستان یا معیار سنجش داستان، درونمایه یا مضمون، موضوع یا قلمرو خلاقیت، زاویه دید یا کانون روایت، صحنه و صحنهپردازی، گفتوگو در داستان، سبک یا شیوهی نگارش، لحن و لحنپردازی، فضا و رنگ یا فضاسازی در داستان، نماد و نمادگرایی. اگر ازین کتاب خوشتون اومده میتونید بدون ترتیب بخشها رو بخونید. کلی مثال از داستان و نویسندههای ایرانی و خارجی داره و گاهی بعضیهاشو تحلیل هم میکنه که به فهم موضوع خیلی کمک میکنه👌🏻. البته کتابی که من خوندم و این یادداشت رو براش میذارم چاپ نهم (۱۳۹۴) است. اولینبار در سال ۱۳۶۴ منتشر شده و بعد ازون هر بار قبل از چاپ آقای میرصادقی سعی کرده بازنگری کنه تا به قول خودش کارآمد و سودمند باشه. اما هنوز که هنوزه (البته این نسخهای که من داشتم) حس میکنم نیاز به ویرایش و حتی ویراستاری هم داشته باشه: ✔︎ گاهی جملاتش طولانیان، و عدم استفاده درست از علائم نگارشی باعث میشه چندبار بخونید تا متوجه بشید. یا کلمات مشابه با معانی مختلف در یک جمله بکار رفتن و فهم جمله رو سخت میکنن! ✔︎ مشکلات مربوط به ویراستاری توی عناوین و شمارهگذاری زیرمجموعههاشون هم بود. ✔︎ غلط املایی در متن و به خصوص در پاورقیهای انگلیسی به چشم میخوره. شاید این معادلات انگلیسیش واقعا خوب بود اما غلطهای زیادش باعث عدم اعتماد خواننده میشه! به شخصه اعتماد نداشتم اما حوصلم نداشتم هرچیزی رو سرچ کنم( ◠‿◠ ). ✔︎ یه سری عناوین زیاد از حد توضیح داده شدن و انقدر تعاریف مختلف براشون هست که خسته کننده میشه یه سری عناوین انقدر گنگ و یهویی وارد بحث میشن و بیسروته تموم میشن که با خودم میگفتم: الان چیشد؟!…(⊙_⊙)… ✔︎ یه انتقاد سلیقهای هم بکنم اینکه: دوست دارم زیرمجموعههای یک موضوع رو اول به صورت کلی ببینم و بعد توضیحات تک تکش رو بخونم. چون مباحث طولانی میشد و بعد که به عنوان بعدی میرسیدم _مخصوصا اگه شمارهگذاریشم اشتباه میبود_ یه دوتا تشنج میزدم تا بفهمم چی به چیه😂. ✔︎یه چیز دیگم که گاهی وقتا اذیتم میکرد: حس کردم نویسنده یه سری سوگیری و جهتگیریهای خاصی داشت. حالا کسی که سررشتهی بیشتری تو این زمینه داشته باشه بهتر میتونه نظر بده🤷🏻♀️. در کل به عنوان یه کتابخون معمولی واقعا ازین کتاب استفادهی زیادی کردم. درسته که با سرچ میشد به این مطالب رسید اما: . سرجمع بود. . چون به صورت کتاب بود مجبور بودم همشو بخونم نه فقط قسمتایی که دوست دارم! . کلی مثال و تحلیل داشت که خیلی به فهم موضوع کمک میکرد. . با کلی نویسنده و داستان جالب آشنا شدم که چندتایی رو میخوام کامل بخونم.
(0/1000)
نظرات
1403/1/19
چندتا نکته بگم که به تجربه فهمیدم. نظریه خوندن و فهمیدن اصول داستان و نقد خیلی برای فهم ادبیات مهمه، ولی همونطور که خودتون گفتید، با یه کتاب مرجع خوندن، لزوما همهچی دست آدم رو نمیگیره. آدم وقتی خودش یک اثر رو میخونه باید مستمر و ممتد، فعالانه با اثر مواجه بشه. قطعا خوندن این کتاب خیلی آورده داشته براتون، ولی اصلا نباید متوقف شد. در نهایت، جهان انسانیجات (علوم انسانی) کارزار تئوریها و نظرگاهها ست و حواستون باشه که همین آقای میرصادقی هم چه بخواد چه نخواد تو یکی از رستهها تیر میزنه. در ضمن خیلی دل به سرچ کردن (ویکیپدیایی) نبندید، همچنان یک اثر خوب و مدون خوندن، خیلی بهتر از هزارتا متن سرچی ارزش داره.
1
4
1403/1/19
منم حس میکردم نویسنده به بعضی موضوعات علاقه منده . گنگ بودن و توضیحات زیاد رو هم موافقم.
1
4
1403/1/19
1