یادداشت سارا عاشوری

        می‌تونم یه طومار بلندبالا دربارۀ عباس معروفی و کتاب‌هاش بنویسم. از بس که این مرد عزیزه و قلمش جادویی.
غم آشکار این کتاب جوری قلبم آدم رو به درد میاره و با خودش همراه می‌کنه که نمیشه درباره‌اش چیزی گفت.
داستان پدر و مادریه که درگیر رنج فرزندان و درد عشق عمیق نسبت به همدیگه و بچه‌هاشون هستن. نبوغ نویسنده غیرقابل‌باوره. جوری که آخر کتاب با یه ضربه غافلگیرت می‌کنه و ساعت‌ها زمان می‌بره تا بفهمی چی به چی بود و شخصیت‌ها کجای کار بودن.
خیلی خیلی غمگین و دردآوره و در عین حال فوق‌العاده زیبا.
طبیعتاً چاپ افستش رو خوندم و اصلا فکر نمی‌کنم اصلیش توی بازار موجود باشه ولی اگر قلم معروفی رو دوست دارید، هر جا گیر آوردید بخرید. به هزاران بار خوندن می‌ارزه.