یادداشت مها

        *وقتي به عكس دوستانمان در فيسبوك نگاه ميكنيم ، ميفهميم كه هركسي با انتخاب عكسش چيزي را به بيننده القا ميكند : من آدم مهرباني هستم ، خيلي مي دانم ، آدم بي خيالي هستم ، با حجاب هستم، زيبا هستم ، كچل نيستم ، شوخم ، شيطانم . يا حتا در بعضي نشانه هايي از شغل افراد ديده ميشود : پزشك هستم ، آشپزم ، نقاشم ، شاعرم.
جذابيت اين عكس ها تأكيدي است كه صاحبانشان دارند ، تأكيدي كه گاهي برعكس عمل كرده و نشاني متضاد ميشود ، چرا كه در هر آشكار كردني چيزي پنهان است و در هر پنهان كردني چيزي آشكار . در اين شكي نيست كه چه بخواهيم چه نخواهيم ،به هر حال انسان  خودخواه است ؛ ولي حد و مرز اين خودخواهي تا كجا پيش ميرود ؟ آيا مي تواند حقيقت را جابه جا كند ؟* 

( از متن كتاب ) 


من به طور اتفاقي قبل از خواندن اين كتاب مستند عكس ناتمام ( درباره ي بهمن جلالي ) را ديدم و اتفاقي مربوط شد به كتاب . پيشنهاد ميكنم اين مستند را ببينيد و همچنين عكس هاي هوشمندزاده را كه كلي خلاقانه اس همه ي مجموعه عكس هايش . در مورد كتاب هم اين كه من خودم خيلي از جاها اينطوري بودم كه : دقيقا !!! و از خاطره هايي كه تعريف ميكرد خوشم مي آمد . 


*ما با خيال زنده ايم . به همين دل خوش كنك هاي ساده ، به همين گريزهاي كوچك خوشبختي . واقعيت همان خط صاف تكراري هميشگي است . ما با خيال جهان را وسيع ميكنيم . جهان را قابل تحمل ميكنيم .*

( از متن كتاب )