یادداشت مژده ظهرابی دهدزی

        پنج تا ستاره برای این کتاب کم‌لطفیه...
تا پیش از این، بسیار به ملاصدرای شیرازی علاقه‌داشتم، بدون اینکه دلیل قابل توجهی برای این علاقه موجود باشه.
اگر نادر ابراهیمی هرکس دیگه‌ای رو با این قلم معرفی می‌کرد، حتماً بهش علاقه پیدا می‌کردم، چه برسه ملاصدرای عزیز که از قبل در قلب ما جا داشت.
علاوه بر اون علاقه‌ی شخصی من به فلسفه و کلام اسلامی، این کتاب رو برای من بسیار ارزشمندتر کرد.
نزدیکی‌های زیادی بین ملاصدرای کتاب و خودم احساس کردم، این موضوع دلنشینی کتاب رو برای من صد چندان کرد، برای همین دوست نداشتم زود بخونمش که تموم بشه. از تعداد بریده‌هایی که از کتاب منتشر کردم هم مشخصه که چققققققققدر از خوندنش لذت بردم.
این کتاب رو جرعه جرعه خوندم و تازه دارم یاد می‌گیرم که آثار نادر ابراهیمی رو چطور بخونم که بیشترین لذت رو ازشون ببرم. هرچقدر از میزان دوست‌داشتنی بودنش بگم کم گفتم...