یادداشت امیررضا بیات

                در میان تمامی آثار هنری (از شعر و داستان تا نقاشی و سینما) که جنگ تحمیلی را در صحنه‌های نبرد روایت می‌کنند، داستان شروع جنگ و تاثیر آن بر یک شهر (شهر اهواز)  و مردمان غیرنظامی زاویه‌ی خاص و مهمی در ادبیات جنگ است. 
هر چند که این روایت بیشتر به شکل مستند‌نگاری و گزارشگری انجام گرفته بود، که کمتر احساسات و هیجانات مخاطب را درگیر می‌کرد و حداقل این مورد زیاد باب میل من نبود، با این که شاید شکل صحیح روایت این موقعیت همین باشد.
نثر محمود در این داستان روان اما کمی خسته‌ کننده است. روانی آن از سهل بودن خوانش و استفاده به اندازه و به جا از توصیفات و تشبیهات  است و خسته کننده بودنش از یکنواختی‌هایی که در جای جای داستان وجود داشت و روند را کند می‌کرد.
در کل "زمین سوخته" را می‌توان یک مستندنگاری داستانی  زیبا و مهم از تاثیرات شروع جنگ در شهر اهواز دانست .