یک سوم اول کتاب را طی چندماه و دو سوم باقی مانده را طی دو سه روز خواندم. دلیلش هم این بود که به نظرم  جزییات بی‌اهمیت زیادی خصوصا در قسمت اولش آمده بود، از هنگام رسیدن کاروان به خوزستان جزییات کم اهمیت کم‌تر و ماجراهای جذاب‌تری به کتاب اضافه شدند. دو سوم آخر کتاب را در روزهایی خواندم که قلبم داشت از مظلومیت امام زمان (عج) مچاله می‌شد، کلمه‌های کتاب هم برایم روضه شد و همراهش اشک ریختم. کتاب را به خاطر اشک‌هایی که همراهش ریختم از صمیم قلبم دوست دارم‌.