یادداشت مظفری

                بسم‌الله الرحمن الرحیم 
اولین بار نامش را روی کتاب زیر درختان توت دیدم. چند داستان کوتاه از زندگی علما، ساده، روان، خواندنی...
کتاب را امانت دادم و پس ندادند.
قلم سفرنامه‌نویسی‌اش را نمی‌پسندم، برعکس سیرداستانی‌اش، خواننده را نمی‌کشد.

رویای نیمه‌شب اش خواب را از چشمان خیلی‌ها را ربود.
قلم‌روان، توصیف‌های دوست‌داشتنی، حفظ حریم‌های زنانه از ویژگی‌های خوب قلم اوست.

دعبل و زلفا، خواندنی است. یک عاشقانه متلاطم.
نمی‌دانم چقدر از اتفاقات تاریخی است و چه مقدار تخیل نویسنده گرامی.
اما اگر دوست داشتید با شاعر بلندآوازه تشیع آشنا شوید
علاقه داشتید عاشقانه‌ بخوانید،
تاریخ بنی‌العباس و هم‌عصری با دو امام شیعه، برایتان جالب بود،
این کتاب را از دست ندهید.