برگ اضافی برخلاف دیگر کتاب های منصور ضابطیان، سفر نامه نیست؛ بلکه نویسنده فقط به بیان خاطرات و اتفاقات کوتاه پرداخته است. مثل دوستی که در کنار شما می نشیند و خاطرات جالب و گاها طنز از سفر هایش تعریف می کند.

در مقدمه کتاب آمده است:

استقبال از دو کتاب «مارک و پلو» و «مارک دو پلو» بزرگترین انگیزه‌ای بود که باعث شد در این لحظه این کتاب را در دست داشته باشید. «برگ اضافی» بر خلاف دو کتاب پیشین گزارش‌هایی کامل از سفر به کشورهای مختلف نیست. بلکه یادداشت‌های پراکنده‌ای‌ست از مشاهدات و خاطراتم از این سو و آن سوی جهان. اگر تصور می‌کنید با خواندن این کتاب می‌توانید اطلاعات کافی و وافی درباره‌ی این کشورها به دست بیاورید سخت در اشتباهید. این کتاب فقط خاطره نگاری‌هایی‌ست از یک آدم دیوانه‌ی سفر که هیچ چیز را به اندازه‌ی تجربه‌های منحصر به فرد در گوشه و کنار جهان دوست ندارد. اصلا بگذارید این طور بگویم. تا به حال شده به رستورانی بروید و مثلا یک غذای پلویی سفارش بدهید و بعد برای اینکه حسابی به خودتان حال بدهید بخواهید یک کباب اضافی هم برایتان بیاورند؟ اگر دو کتاب «مارک و پلو» و «مارک دو پلو» آن غذای اصلی باشند، کتابی که در دست دارید همان «برگ اضافی» است. نوش جان!

برگ اضافی از جذاب ترین کتاب هایی بود که تاکنون خواندم. کتابی با ترکیبی از خاطرات دلنشین، درس آموز و خوش خوان در کنار عکس های جذاب که نمی توان آن را زمین گذاشت. و البته برای من در فهرست کتاب هایی قرار می گیرد که اگر بخواهم کسی را به کتاب خواندن تشویق کنم، با این کتاب شروع میکنم.