یادداشت امیرحسینم

        اول از همه باید گفت که عنوانش شما رو به اشتباه نبره به سمتی که فکر کنید از دسته خودیاری و توسعه فردیه.
 برای شخص خودم، آشنایی با فضای یوگسلاوی/کرواسی بعد از جنگ داخلی، جذابیت و تلخی جستار چهارم «ترس از مردم: آیا بچه‌ای هم باقی مانده؟» و از همه مهم‌تر جستار سومش «مسأله زاویه دید؛ خلسه جمعی و انزوای خودخواسته» که به معنی واقعه کلمه به روح و جانم نشست و برام تسکین بود، باعث شد از خوندنش راضی باشم...
من حیث المجموع، از اون کتاب‌هایی نیست که آدم بخواد لااقل به همه توصیه به خوندنش کنه...