یادداشت راضیه بابایی

                این کتاب را با یکی از دوستان می خواندم، بیست صفحه اول را که تمام کردیم گفت؛فلانی این رمان دنباله‌ی رمان اسماعیل است.خوانده‌ای‌؟ من هم ذوق زده گفتم ؛نه.قشنگ بود ؟ آنوقت گفت خیلی سال پیش بود.یادم رفته.باید اسماعیل را هم بخوانیم.
اما حالا که گرگ سالی را تمام کرده ام دلم نمی خواهد اسماعیل را بخوانم. همین کتاب سیصدو پنجاه صفحه ای برایم کافی بود.جان دادم تا تمام شد.
قصد ندارم کتاب را تخریب کنم.یک داستان نماد گرا در مورد حضور آمریکایی ها در ایران و سلطه‌ی آنها بر حکام ایران است.
علاوه بر این نمونه خوبی از داستان اقلیمی و بومی است که می تواند الگو قرار گیرد و همچنین تصاویر بکر و زیبایی در ذهن می سازد.
اما ریتم کار بسیار کند است و داستان انباشته از توصیفات ایستاست.کشمکش ها با زور و هل و فشار! از نیمه دوم داستان شروع می شوند.تا حدود صفحه ۱۶۰یا۱۷۰  خواننده از خود می پرسد که چی؟این همه جزئیات در روابط و اشخاص و مناظر به چه کاری می آید؟
در نیمه دوم هم این موارد را بگذارید کنار چند حادثه گل درشت که پشت هم رخ می دهد و اصلا باور پذیر نیست.اطناب داستان زیاد است.همین محتوا را می شد در ۱۵۰ صفحه گنجاند و آب از آب تکان نخورد.
زبان داستان سالم و درست است و دایره واژگانی پر و پیمانی دارد.این نکته را دوست داشتم هرچند ۱۰،۱۲ تا واژه غیر داستانی به چشمم خورد ولی معتقدم برای ارتقای سطح دانش زبانی خواننده کاربرد این چند کلمه لازم  است!
در آخر می رسیم به پایان بندی و ما ادراک پایان بندی!
❌️❌️خطر افشای داستان
می شود یک نفر در کمال صحت و سلامت عقل ،روی دوپا راه برود و ناگهان غیب شود؟! شاید هم من درست نفهمیده ام! یکی لطفا بیاید و شخصیت سونا را در کتاب حلاجی کند تا باور کنم ۱۰ صفحه پایانی کتاب معنی اش چیست! برای چی سونا خودش را در شب طوفانی به زور به خانه‌ی آنا می رساند که آخرش بیاید خود را سر به نیست کند!؟
مثل همین مورد درباره‌ی راننده نوحه خوان صادق است.اول داستان و اتفاقی که در مشکین شهر رخ داد را بگذارید کنار انتهای داستان و حمله‌ی گرگ ها حوالی بنفشه دره! 
سوال اینجاست که ژانر داستان رئال است؟ اگر رئال نیست در چه دسته ای می گنجد  و حوادث طبیعی خاص بین انسان و حیوان را می توان در دسته ناتورالیسم دسته بندی کرد؟ مضمون داستان چه؟پیرنگ تلخ دارد یا بر آیند احساس خواننده از کتاب مثبت است؟
برای من هم امیدوارانه و مثبت بود و هم ناراحت کننده. آیا ما با یک داستان انقلابی و اعتقادی طرفیم؟
شاید برای پاسخ به این پرسش ها لازم باشد به جلد اول  کتاب گرگ سالی،اسماعیل، مراجعه کنیم.هرچند بعید می دانم به این زودی ها بتوانم خودم را راضی کنم.
کتاب مخاطب بزرگسال دارد. با اغماض مناسب ۱۵ تا ۱۸ هم می باشد.