یادداشت نرگس سلطانی

        از همون اولش ازش خوشم اومد. سبک ساده و صمیمی نویسنده و اینکه یادآور سریالای کره‌ای بود برام جذابش کرده بود.
من بیشتر از اینکه ذهنم درگیر شخصیت اصلی بشه با گان ارتباط برقرار کردم. به نظرم اون یک بچه‌ی کوچیک و طفلکه که نیاز داشت یکی بغلش کنه:)
کتاب کوچیکی به نظر میومد ولی باهاش اینقدر اشک ریختم که خودمم حتی انتظارش رو نداشتم.
در کل به عنوان کسی که همش با متن‌های متکلف آثار ‌کلاسیک سر و کله می‌زنه این سادگی و قابل فهم بودن قلم نویسنده های جدید شدیدا جذبم می‌کنه. 
ارزش خوندن داشت.