یادداشت رعنا حشمتی

        کمی عجیب و غریب بود.
با اینکه ترجمه ی بسیار خوبی و داشت ، اما بنظرم باید آن را زبان اصلی خواند.
و اینکه، داشت از اصول شعر نویسی نوین می گفت. و هرچند که بستر اجتماعی حرف زده است و از احساس نیاز به شعر، اما بتظرم خیلی فرمالیته برخورد کرده ست و روح شاعر و شعر را در نظر نگرفته.
که بنظر من مهم ترین موضوع همین روح شعر است.

ولی ممنون از خانم شریفی.
و بسیـــــار هم شرمنده، به دلیلی که دوشنبه می بینند.. :(