یادداشت زهرا دشتی
1402/1/19
3.7
2
به گابریل مارسل علاقه مند شدم. برخلاف بقیه اگزیستنسال هایی که آثارشون رو تا الان خوندم ، در ناامیدی ناشی از عدم قطعیت خودش رو غرق نمی کنه. بلکه شگفتی و حیرت رازگون هستی رو به یادمون می آره و جوابی برای حرکت می ده. امیدی برای ادامه و چیزی والاتر برای زندگی!
از ترجمه اما خیلی گله مندم. پر طمراق و پر تکلف! انگار مترجم بیشتر از اینکه در پی ارائه بهترین و ساده ترین راه انتقال مفهوم از زبانی به زبان دیگه باشه می خواسته توان ادبی خودش و تلفظ صحیح واژه ها و استفاده از واژه های غیرمعمول در ادبیات روزمره رو به رخ بکشه. چاپ اول مال سال 75 هست و اونقدر زمان نگذشته که بگیم زبان اون زمان این بوده!
1
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.