*گاهی وقت ها مردن برای آدم عروسی است،جدی میگویم*

کتاب،خاطرات خودنوشته خسروباباخانی  است که سال های زیادی به مواد مخدر اعتیاد داشته...
داخل کتاب از ناامیدی ها،معضلات،افکار و حتی دغدغه های افرادی که سالیان سال است معتاد هستند و بقیه جامعه با چشم تحقیر و دشمنی به آن ها نگاه میکنند میگوید.
با این کتاب نگاهمان به معتادها عوض میشود و با زجرهایی که از طرف خود،جامعه،خانواده و گاها پزشک ها به آن ها وارد میشود آشنا میشویم...
شاید بعد از خواندن این کتاب به هر معتادی که برسیم از چشمانش دردهایش را بهتر بخوانیم...