یادداشت زینب لطفعلی‌خانی

        حداقل میدانم که دیگر حوصله‌ی خواندن کتاب دیگری از کریستیان بوبن را نخواهم داشت. این کتاب برای من کتابی ملال‌آور بود که اگر از انصاف نگذرم، هرچه بیشتر به انتهایش نزدیک می‌شد من را بیشتر و بیشتر دعوت به اندیشیدن می‌کرد و گاهی جملات درخشانی داشت.