یادداشت فاطمه لیالی

        «نه چیزی هست که بگویی
نه چیزی که با آن بگویی
نه چیزی که از آن بگویی
نه توانی برای گفتن
نه میلی به گفتن
اما باید گفت»

این که یک نفر یک گوشه دنیا، طوری نوشته که انگار می‌داند همین الان دغدغه‌ات چیست و لازم داری چه بشنوی، خودش دلیل محکمی است که کتابش را تا انتها بخوانی.
اولین کتابی که از مجموعه روایت اطراف خواندم و برخلاف شنیده‌ها عالی ندیدمش. یک جاهایی شیرین و روان، یک جاهایی ثقیل و سخت، در مجموع خوب و تامل‌برانگیز.