یادداشت علی عموکاظمی

                دو و نیم ستاره. 
ریتم داستان توی خیلی از جاها کند میشد. اینکه مرتبا نویسنده، مسیر حرکت و طبیعت و جنگل و ... توصیف میکرد و مثلا شرح می‌داد که فلان رودخانه از کجا سرچشمه میگیره و به کجا میریزه، واقعا برام ملال آور بود. در کل داستان پر بود از علوم لاینفعی (!) که کمکی به داستان نمی‌کنه.
 
من تا به امروز فیلم ارباب حلقه‌ها رو تماشا نکرده بودم. میخواستم اول کتابها رو بخونم و بعد برم سراغ فیلمها. کتاب اول رو چند روز پیش تموم کردم و بعد رفتم سراغ فیلم اول. به نظرم فیلم اقتباسی در مقایسه با کتاب بهتر بود. چه از نظر ریتم، چه شخصیت پردازی و چه نحوه‌ی روایت و پریدن از یک ماجرا به یک ماجرای دیگر. به عنوان مثال شخصیت پردازی کاراکتر بورومیر توی فیلم بهتر انجام شده بود. در نتیجه درگیری او با کاراکتر فرودو، برای مخاطب منطقی تر جلوه میکنه. یا مثلا برای دلیل تصمیم فرودو در انتهای قسمت اول، نسبت به کتاب زمینه چینی بهتری انجام شده بود. خلاصه که من خودم به آشناها توصیه میکنم فیلم رو ببرن!

اگر بخوام دنیای هری پاتر رو با ارباب حلقه‌ها مقایسه کنم، به نظرم تالکین در مقایسه با رولینگ زحمت بیشتری کشیده و فسفر بیشتری برای تخیل کردن سوزونده. با این حال من هری پاتر رو بیشتر دوست دارم. چون فکر میکنم داستانش چفت و بست محکم تری داره، خوش ریتم تره و شخصیت پردازی‌هاش بهتره.