یادداشت فاطمه سادات امامی
1403/02/25
پرنده به پرنده❤️
پایان
۲۵
۰۲
۰۳
دلیل اینکه خوندن کتاب چندین ماه طول کشید حجم زیاد صفحات یا متن سنگینش نبود...فقط دلم میخواست این منبع حس خوب رو همیشه داشته باشم. دوست داشتم همیشه تعداد صفحه ای ازش باقی مونده باشه تا هر روز یه بخشیشو بخونم...
اما خب هر شروعی پایانی داره و امروز به ایستگاه آخرش رسیدم.
هر بار که کتاب رو باز کردم به طرز شگفت انگیزی دقیقا درباره مساله اون روز من صحبت می‌کرد.
آن لاموت مثل یه خواهر یا استاد با لهجه و بیان آمریکایی رک و پوست کندش با من صحبت می‌کرد.
متن کتاب باعث میشد با خودم روراست تر و به حرفم علاقه مند تر بشم.
شدت علاقم به کتاب باعث شد از نسخه فیدی پلاس به سمت خرید نسخه مجازیش برم و احتمال زیاد اولین فرصتی که جیبم رخصت بده نسخه چاپیش رو به کتابخونم اضافه می‌کنم...
چون این کتاب واقعا حکم تراپی برای قلمم داشت.
دوست دارم هر چند وقت یبار بازش کنم و بخش هایی ازش رو بخونم.
امیدوارم تجربه شیرینش با کتابهایی شبیهش تکرار بشه.
پ.ن: به دوستانم در باشگاه شدیدا پیشنهادش می‌کنم.
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57
27
(0/1000)
نظرات
1403/02/28
اون دوتا در مورد نویسندگی نیست ولی خیلی قشنگن یکی در مورد امید هست و واقعا عالیه اما تو همین حس و حال تقریبا کتاب رها و ناهشیار می‌نویسم هم خیلی خوبه در مورد جستار نویسی @Anne_57
0
مرجان رنجبر
1403/02/26
0