یادداشت مهدیه فاتح

        سال بلوا، برای شانزده‌سالگی من بهترین کتاب بود. کفایتم می‌کرد تا لاجرعه سرش بکشم و از اتاق بیرون نیایم. معتاد بوی خاک شده بودم و مجنون غم نوشا و زمزمه‌ی حسینا...بهتر بگویم؛ شانزده سالگی من با عشق به این کتاب گذشت. سه چهار سال پیش به کسی که یادم نیست امانتش دادم و بعد از آن دیگر ندیدمش. لطفا اگر کسی سال بلوای شانزده سالگی من را دید، زود زود خبرم کند...

Merged review:

سال بلوا، برای شانزده‌سالگی من بهترین کتاب بود. کفایتم می‌کرد تا لاجرعه سرش بکشم و از اتاق بیرون نیایم. معتاد بوی خاک شده بودم و مجنون غم نوشا و زمزمه‌ی حسینا...بهتر بگویم؛ شانزده سالگی من با عشق به این کتاب گذشت. سه چهار سال پیش به کسی که یادم نیست امانتش دادم و بعد از آن دیگر ندیدمش. لطفا اگر کسی سال بلوای شانزده سالگی من را دید، زود زود خبرم کند...