جدا از  لذتی که بردم 
 تمثیلات کمی بیش از اندازه اس
تمثیل تو ادبیات حکم نمک تو غذارو داره و بایستی به اندازه باشه
و  نویسنده هم کمی اصول منطق رو برای پیشبرد داستان زیر پا گذاشته
 نسبت به جلد اول"چایت را من شیرین می کنم" -از روی قلم خود نویسنده اگه قضاوت کنیم- ضعیف تر بود 
ولی در کل رمان قوی و شیرینیه
 نویسنده موفق بوده هیجانی که میخواد رو به مخاطبش منتقل کنه که قابل تقدیره:))