اثری با مایه های پست مدرن بر اساس اصل کلی نقیضه سرایی که فرنگی ها بهش میگن پارودی
این نقیضه سرایی همین چیزی است که اساس رمان نویسی غربی را شکل داده یعنی ریشخند شدن قهرمان. بهترین و نخستین نمونه اش هم "دون کیشوت" است. اگر آنجا دن کیشوت به مبارزه با آسیاب های بادی میرود اینجا ما شوالیه ای داریم که اساسا معلوم نیست در آن زره که سر تا پایش را پوشانده هست یا نیست؟ زن است یا مرد است؟ شجاع است یا ترسوست؟
خواندن این کتاب شیرین را به همه علاقمندان ادبیات پست مدرن توصیه میکنم