روایت سردرگمی و سرگشتگی های یک معتاد ولو باسواد و با محبت.

سبک نوشتاری خیلی روان و صادقانه است. در جای جای کتاب رنجی که آقا خسرو در طول سی سال اعتیاد و در ارتباط با نهادهای مرتبط با ترک کشیده، عیان است.

محبت پنهان و آشکاری که بین آقا خسرو و همسرش در نوشتار آمده، چونان گنجی نایاب در این عصر بی محبت است و شاید همین رضایت همسران از همدیگر، مایه نجات شوهر و بالطبع خوشبختی بیشتر خانواده شده است.

از خواندنش کمال رضایت را دارم.