یادداشت فاطمه شاهواری

                این کتاب رو یه روزه خوندم و دومین کتاب 1402 بود.
160صفحه،روان،ترو تمیز، موضوع جذاب
خیلی خوش‌خوان بود.
درباره روز‌های آخر زندگی شاعر میرزاده عشقی بود که تو خونه‌اش می‌کشنش و...
با این کتاب رفتم تو حال و هوای مشروطه و تهران قدیم و اسم‌های آشنایی مثل محمد تقی بهار به‌چشم می‌خورد و در کل خیلی جذاب بود برام.
        
(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.